Dzopas: Μυστηριώδης φυλή του Θιβέτ με ελληνική γραφή!

Για περισσότερα από 40 χρόνια, μυστήριο καλύπτει την επονομαζόμενη φυλή Dzopas, που εντοπίζεται κάπου στα σύνορα μεταξύ Κίνας και Θιβέτ. Εξωγήινοι που ζουν πλάι μας ή απλά μια πολύ διαφορετική από εμάς φυλή;
Οι Dzopas βρέθηκαν να κατέχουν έναν δίσκο (φωτό) από μια συλλογή 716 δίσκων. Οι δίσκοι αυτοί ονομάζονται τα εξωγήινα πιάτα με τα Ελληνικά γράμματα. Η χρονολογία κατασκευής του δίσκου είναι χιλιάδες χρόνια προ Χριστού.

Το υλικό με το οποίο είναι κατασκευασμένος ο δίσκος είναι άγνωστο. Δεν υπάρχει τέτοιο υλικό στη γη. Είναι πιο σκληρό κι από το διαμάντι. Η φυλή των Dzopas του Θιβέτ μιλάει για τον πλανήτη «Ε» και περιγράφουν τον Σείριο, και λένε για τον λαό του ηλίου τους Έλληνες.
Ο δίσκος των Dzopas κάθε μισή ώρα χάνει βάρος το οποίο ανακτεί την άλλη μισή ώρα,και από το εσωτερικό του εκπέμπει παράξενους ήχους. Ο αρχηγός των Dzopas είπε στους επιστήμονες που μελετούν το δίσκο ότι το 25.000 π.Χ. περίπου, οι κάτοικοι του πλανήτη «Ε», οι Έλληνες , κατέκτησαν τη γη που είχε βαρύτητα διπλάσια από αυτή του δικού τους πλανήτη. Στο δίσκο διακρίνεται ο εξωγήινος (βέλος), ένας κάστορας και ένα σαυροειδές
Βουνά Bayankara - Ula. Σύνορα Κίνας και Θιβέτ. Μια ομάδα αρχαιολόγων διερευνά εξονυχιστικά ένα δίκτυο πολύπλοκων σπηλιών που συνδέονται μεταξύ τους με στοές όταν βρίσκεται μπροστά σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Μέσα στις σπηλιές βρίσκουν μια ατέλειωτη σειρά τάφων, ο ένας δίπλα από τον άλλον, όπου οι σκελετοί ανταποκρίνονται σε πλάσματα με ανώτερο ύψος 1,30 μ. και με ένα εκπληκτικό χαρακτηριστικό: υπερμεγέθη κρανία.
Οι πρώτες σκέψεις που ακολούθησαν ήταν να πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι εκείνη την στιγμή είδος πιθήκου. Ένας όμως από τους επικεφαλής της αποστολής, ο Κινέζος αρχαιολόγος Δρ. Chi Pu Tei, απέκλεισε αυτή την θεωρία, με το σκεπτικό ότι είναι αδιανόητο οι πίθηκοι να θάβονται ο ένας δίπλα στον άλλο.

Τα μέλη της αποστολής συνέχισαν την αναζήτηση και την εξερεύνηση των στοών, όταν μια δεύτερη έκπληξη ήρθε να προστεθεί στην προηγούμενη. Δίπλα από ένα θαμμένο σκελετό ένας μεγάλος πέτρινος δίσκος με μια τρύπα στο κέντρο του.
Ο μισός ήταν θαμμένος στο έδαφος και ο υπόλοιπος ξεχώριζε πάνω από αυτό. Το δεύτερο αυτό εύρημα ήρθε να κορυφώσει το μυστήριο, για το τι τελικά ήταν όλο αυτό που είχαν ανακαλύψει. Γύρω από την τρύπα υπήρχε μια σπειροειδής χάραξη που στο πλαίσιό της ακτινοβολούσε, και που μια προσεκτικότερη ματιά έδειχνε ότι στο εσωτερικό της υπήρχε μια σειρά από γραφικούς χαρακτήρες (σαν ιερογλυφικά), που έδιναν την εντύπωση ενός κειμένου. Έκπληκτοι διαπιστώνουν ότι μαζί με κάθε νεκρό έχει θαφτεί και ένας τέτοιος δίσκος. Συνολικά ο αριθμός τους είναι 716.
Παράλληλα, μέσα στις σπηλιές και πάνω στα πετρώματα βρέθηκαν πλήθος από χαράξεις συμβόλων και παραστάσεων πλανητών που περιέπλεξαν το μυστήριο. Φαίνεται ότι αυτοί που τις δημιούργησαν ήθελαν να αποδώσουν την κίνηση του ήλιου, της σελήνης καθώς και πλήθος άλλων ουράνιων σωμάτων που τα ένωναν μεταξύ τους με μια λεπτή χάραξη, προφανώς για να συμβολίσουν την αλληλεπίδρασή τους.

Η αδυναμία επί 20 χρόνια να κατανοηθεί το τι ήταν αυτό που βρέθηκε (τόσο οι σκελετοί όσο και οι δίσκοι ), ατόνησε το όποιο ενδιαφέρον γι΄ αυτήν την ανακάλυψη και οι δίσκοι περιέπεσαν συσσωρευμένοι σε μια γωνιά στο μουσείο του Πεκίνου. Το επόμενο όμως διάστημα ένας καθηγητής, ο Δρ. Tsum Um Nui, εργάστηκε σχολαστικά πάνω στους δίσκους, και όπως αργότερα ισχυρίστηκε πως εξετάζοντας τους περισσότερους από αυτούς και συνδέοντας με την δική του μέθοδο το περιεχόμενο τους, κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τα σύμβολα της ιερογλυφικής μορφής (ίσως γραφής), που βρίσκονταν μέσα στις αυλακώσεις. Ο Δρ. Tsum Um Nui ζήτησε το 1963 την άδεια από την Ακαδημία του Πεκίνου να δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα των ερευνών του, αλλά κάτι τέτοιο του απαγορεύτηκε. Δύο όμως χρόνια αργότερα, το 1965 δόθηκε η άδεια στον καθηγητή και στους τέσσερις συνεργάτες του να τα δημοσιοποιήσουν.
Η ανακοίνωσή τους εξέπληξε, καθώς αυτά ανάγουν σε μια ιστορία πριν 12.000 χρόνια και κάνουν λόγο για το πέρασμα μια εξωγήινης φυλής από τον πλανήτη μας, τους Dzopas και την αναγκαστική κατοίκησή της σ΄ αυτόν. Αρχικά, οι κάτοικοι της περιοχής πανικοβλήθηκαν στην θέα αυτών των άγνωστων εισβολέων που ήρθαν με ένα ιπτάμενο όχημα ξεπροβάλλοντας μέσα από τα σύννεφα και πανικόβλητοι κατέφυγαν στις βαθιές σπηλιές των βουνών για να προφυλαχθούν. Μάλιστα μέσα στα κείμενα αναφερόταν ότι σε πολλές περιπτώσεις με την παρεξηγημένη αίσθηση του κινδύνου που νόμιζαν ότι διέτρεχαν οι ντόπιοι επιτέθηκαν και θανάτωσαν κάποιους από αυτούς. Με την πάροδο του χρόνου αντιλήφθηκαν ότι η παρουσία των ξένων δεν ήταν απειλή και αποδέχτηκαν την συνύπαρξη μαζί τους.
Οι δίσκοι "μιλούν" για την αιώνια καταδίκη που ένιωθαν για τους εαυτούς τους αυτοί οι επισκέπτες καθώς θεωρούσαν δεδομένο ότι δεν θα είχαν ποτέ την δυνατότητα να γυρίσουν στον πλανήτη τους, ύστερα από την καταστροφή του οχήματος που επέβαιναν.

Οι ερευνητές δεν στάθηκαν μόνο στην αποκρυπτογράφηση των κειμένων των δίσκων, αλλά με συνεχείς επισκέψεις στην περιοχή των βουνών Bayankara Ula, προσπάθησαν να συγκεντρώσουν - αν υπήρχαν - ανεξάρτητες πληροφορίες και στοιχεία για το αντικείμενο της αναζήτησής τους. Και πράγματι, ακόμα και εκείνη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ήταν σε γνώση των κατοίκων των χωριών που κρέμονταν στις πλαγιές των βουνών, ο μύθος για τα άγνωστα άτομα που ήρθαν από ψηλά. 

Το μακρινό παρελθόν δεν έσβησε τον μύθο για τα κοντά, αδύναμα, κίτρινου δέρματος πλάσματα που στην αρχή τρομοκράτησαν αλλά αργότερα έζησαν αρμονικά με τις άλλες φυλές των βουνών. Διακρίνονταν για την άσχημη έως απωθητική εμφάνισή τους, με κυριότερα χαρακτηριστικά, το πολύ μεγάλο κρανίο και τα πολύ κοντά σώματα. Και ήρθε η ανακάλυψη των σκελετών για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του μύθου, και να δημιουργεί ουσιαστικά ερωτήματα για το αν πρέπει να αναφερόμαστε σε μύθο ή ένα ιστορικό γεγονός.
Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την ομάδα του Δρ. Tsum Um Nui ήρθε να ταράξει αρνητικά τα νερά στους επιστημονικούς κύκλους. Ο καθηγητής και η ομάδα του τέθηκαν στο περιθώριο, χλευάστηκαν και διαπομπεύτηκαν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο καθηγητής Tsum εγκατέλειψε την Κίνα και κατέφυγε στην Ιαπωνία όπου και πέθανε το 1965.

Το τέλος του καθηγητή Tsum δεν έκλεισε το θέμα παρά την αδιαφορία του Κινεζικού κατεστημένου. Σοβιετικοί επιστήμονες είδαν τους δίσκους στο μουσείο της Κίνας, και ζήτησαν κάποιους από αυτούς να τους πάρουν στη Μόσχα για περισσότερες έρευνες και αναλύσεις. Η Κίνα δέχτηκε το αίτημα, έστειλε μερικούς από τους δίσκους (προφανώς υπήρξε ανταλλαγή ευρημάτων), και οι Σοβιετικοί προέβησαν σε σχολαστικές και λεπτομερείς έρευνες. Αφού προχώρησαν σε μια προσεκτική και λεπτομερή αποκόλληση όλων των ξένων σωμάτων που με την πάροδο των αιώνων "κάθισαν " πάνω στους δίσκους, τους τοποθέτησαν πάνω σε μια ειδική περιστρεφόμενη πλάκα.

Όπως καταγράφτηκε, οι δίσκοι άρχισαν να πάλλονται έντονα και να παράγουν ήχους με έναν ασυνήθιστο ρυθμό, κάτι που έδινε την εντύπωση ότι μέσα από τους δίσκους περνούσε ηλεκτρισμός. Μέρος των ερευνών και των πειραμάτων από τους Σοβιετικούς δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Σπούτκιν από τον Δρ. Vyatchslav Saizev, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι οι δίσκοι των Dzopas πρέπει να ήταν μέρος ενός ευρύτερου ηλεκτρικού κυκλώματος άγνωστης χρήσης, και κάποια στιγμή εκτέθηκαν σε υψηλές τάσεις, στα πλαίσια της λειτουργίας του.
Ήταν αρκετοί οι ερευνητές που προσπάθησαν να εξετάσουν και να ερμηνεύσουν τους δίσκους των Dzopas, και να ανακαλύψουν το βαθύ παρελθόν αυτής της μυστηριώδους φυλής. Σκόνταφταν όμως σε αυτή την προσπάθειά τους, στο κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας και στο απομονωτισμό της επιστημονικής έρευνας, που ακολουθούσε και αυτή την μοναχική πορεία της χώρας σε όλες τις πτυχές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής της ζωής.

Ανάμεσα στους επιστήμονες που ασχολήθηκαν (στα περιθώρια που τους άφηνε το καθεστώς και πάντα με βάση ότι το Κινεζικό επιστημονικό κατεστημένο έκανε τα πάντα τόσο για να διαψεύσει όσο και να εξαφανίσει τελείως τα ίχνη των δίσκων και της ανακάλυψης των σκελετών), περιλαμβάνονται ο μηχανικός ο Αυστριακός μηχανικός Ερνεστ Βέγκερερ (φωτογράφισε το 1974 δύο δίσκους στο μουσείο Μπάνπο στην πόλη Ζιάν), και ο Ελβετός συγγραφέας Εριχ Φον Νταίνεκεν , που μέσα από τα έργα του δίνει νέες διαστάσεις στην ήδη υπάρχουσα πίστη σε μεγάλη μερίδα των λαών, περί ύπαρξη άλλων κατοικημένων πλανητών και επίσκεψη κάποιων από τους κατοίκους τους στη γη.
Ο Έβανς, εντυπωσιασμένος και με μεγάλο πάθος για την έρευνα και την αναζήτηση άγνωστων πολιτισμών, ήταν από αυτούς που επισκέφτηκαν την περιοχή. Μετέβη σ' αυτή το 1947. Αν και είχε την υποστήριξη του 12 χρονου τότε Λάμα, που του έδωσε εφόδια και συνοδεία ανδρών, εγκαταλείφθηκε στην πορεία από αυτούς, αλλά κατάφερε μόνος του, μέσα από αντιξοότητες και κακουχίες να φτάσει τον στόχο του και να αντικρίσει του κατοίκους αυτής την άγνωστης φυλής, σε απρόσιτα σημεία της οροσειράς. Κατοίκους που το ύψος τους έφτανε μόλις το 1,30 μ.

Ο Έβανς συμβίωσε για αρκετό διάστημα μαζί τους, έμαθε την γλώσσα τους σε τέτοιο βαθμό ώστε να μάθει πολλά για την ιστορία αυτής της φυλής, και να μπορέσει να ακούσει από τον θρησκευτικό της ηγέτη Lourgan La, για τα δύο ταξίδια που πραγματοποίησαν οι προγονοί τους από τον δικό τους πλανήτη στη γη. Το ένα πριν από 20.000 χρόνια, και το άλλο το 1014 μ,χ. Το δεύτερο ήταν και το μοιραίο γι' αυτούς, αφού η καταστροφή του διαστημόπλοιού τους, τους παγίδευσε για πάντα στην γη. Οι Ντζόπας αναβίωσαν στον βαθμό που μπόρεσαν τον πολιτισμό τους, και οι απόγονοί τους είναι οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού.
Ο Έβανς, όταν ανέβαινε τις ψηλές οροσειρές για να φτάσει στο όνειρό του, αρχικά είχε τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του για αυτό που θα συναντούσε. Στον γυρισμό όμως και με τα όσα άκουσε και είδε στην διάρκεια αυτής της μοναδικής, συγκλονιστικής εμπειρίας του, είχε βαθιά πια μέσα του την πεποίθηση για την αλήθεια της ιστορίας και του παρελθόντος των Dzopas.

Η διαφοροποίηση στις χρονικές στιγμές που πραγματοποιήθηκαν οι αποστολές των Dzopas στην γη, όπως ήξερε μέχρι εκείνη την ώρα (και η αναφορά δύο αποστολών), δεν κλόνισε αυτήν του την πεποίθηση, καθώς εκτίμησε ότι το μακρό χρονικό διάστημα που συνέβησαν ήταν πολύ πιθανό να έχει μπερδέψει τα γεγονότα στο πέρασμα τους από γενιά σε γενιά (αυτή η διαφοροποίηση ήταν και η αιτία κάποιοι ερευνητές να μιλούν για δύο διαφορετικές φυλές).
Τα όσα αφηγήθηκε ο Έβανς, αμφισβητήθηκαν έντονα και δεν ήταν λίγοι αυτοί που μίλησαν για προϊόν της φαντασίας του. Πάντως σε αναπάντητο ερώτημα εξακολουθεί να μένει η φωτογραφία που βρέθηκε μετά τον θάνατό του, ανάμεσα στα συγγράμματα του, που φαίνεται να εικονίζει ένα κοντόσωμο περίεργο ζευγάρι που το είχε σημειώσει σαν το βασιλικό ζεύγος της μυστηριώδους φυλής (ο άνδρας 1,20 μ. ψηλός περίπου και η γυναίκα 1,10).
Σε εργαστηριακό επίπεδο ο Εβανς χρησιμοποίησε σε μια σειρά πειραμάτων τον δίσκο, όπου έκπληκτος διαπίστωσε ότι αυτό το μυστηριώδες, ερχόμενο από το παρελθόν αντικείμενο ( η ηλικία του προσδιορίστηκε σε χιλιάδες χρόνια ), δεν είχε σταθερό βάρος αλλά αυτό αυξομειωνόταν με μια συχνότητα που έκλεινε κύκλο περίπου κάθε τρισήμισι ώρες. Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας δημοσιεύτηκαν 4 χρόνια μετά το θάνατο του, το 1978, σε μια μελέτη υπό το τίτλο "Η εξορία των θεών του ήλιου".

Το μυστήριο της φυλής των Dzopas, εξακολουθεί να παραμένει και αυτό διότι στην ανθρωπογεωγραφία της Κινεζικής επικράτειας, η φυλή αυτή φαίνεται σαν να μην υπάρχει. Αυτό όμως δεν σημαίνει άρνηση και αποκλεισμό της ύπαρξή της από τους ερευνητές, καθώς δεν είναι η μόνη φυλή που από την πλευρά της Κινεζικής κυβέρνησης τυγχάνει για λόγους εθνολογικούς αυτής της αντιμετώπισης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακάλυψη μόλις το 1995 μια ανύπαρκτης και άγνωστης μέχρι εκείνη την στιγμή φυλής με πληθυσμό 120 ατόμων και με ύψος 0,65 έως 1 μέτρο. Και αυτή η φυλή βρέθηκε στο ίδια περιοχή που φαίνεται να ζουν και οι απόγονοι των Dzopaz. Την οροσειρά Bayankara-Ula.

Αν και oi ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν απλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, τις θάλασσες, τα ψηλά βουνά, τις ερήμους, τα βαθιά δάση, τις αφιλόξενες ζούγκλες και τα απομακρυσμένα νησιά, εν τούτοις οι ερευνητές επιστήμονες και ανθρωπολόγοι, βρίσκονται πολύ συχνά απέναντι σε εκπληκτικές ανακαλύψεις. Άγνωστες φυλές, διαφορετικοί άνθρωποι, ξεχωριστοί πολιτισμοί, που πολλοί από αυτούς κρύβουν ερμητικά κλεισμένα και ασφυκτικά φυλαγμένα τα μυστικά τους. Μυστικά που αν κάποια στιγμή αποκρυπτογραφηθούν, ίσως αλλάξει όλη η γνώση για την ιστορία της ανθρωπότητας και την ιστορία του πλανήτη μας όπως την ξέραμε μέχρι τώρα. Ίσως η μυστηριώδης φυλή των Dzopas αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κρίκους σε αυτή την εξέλιξη, και ταυτόχρονα την πιστοποίηση για την ύπαρξη και ενός ακόμα είδους ευφυούς πλάσματος πάνω στον πλανήτη μας. Που συμβιώνει δίπλα μας, μαζί μας, για χιλιάδες χρόνια...
filostratos defencenet
hellas-now.com

Βρέθηκε η Ατλαντίδα, Γιγαντιαίες Σφίγγες και Πυραμίδες στο Τρίγωνο των Βερμούδων?!

Βρέθηκε η Ατλαντίδα, Γιγαντιαίες Σφίγγες και Πυραμίδες στο Τρίγωνο των Βερμούδων...
Ίσως και να επισκιάζει την ανακάλυψη της Τροίας η ανακάλυψη της Ατλαντίδος. Δύο τολμηροί επιστήμονες ο Paul Weinzweig και η Pauline Zalitzki, ισχυρίζονται ότι την βρήκαν. Ανακάλυψαν τα βυθισμένα ερείπια μιας αρχαίας πόλεως στις ακτές της Κούβας.
Στο μακρινό παρελθόν η περιοχή ήταν στεριά, αλλά τώρα μόνο το νησί της Κούβας στέκεται έξω από το νερό. Η αρχαία πόλη βρίσκεται 183 μέτρα κάτω από τον ωκεανό και η ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής τους Weinzweig και Zalitzki είναι πεπεισμένοι ότι είναι η Ατλαντίδα – η χαμένη πόλη για πάνω από 10.000 χρόνια.

Το σημείο που βρέθηκε περιλαμβάνει αρκετές σφίγγες και τουλάχιστον τέσσερις γιγάντιες πυραμίδες μαζί με άλλες κατασκευές. Βρίσκεται δε στα όρια του Τριγώνου των Βερμούδων.
Σφίγγες και Πυραμίδες ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ της Αιγύπτου: Οι πυραμίδες είναι μεγαλύτερες από την πυραμίδα του Χέοπος της Αιγύπτου!!! Ο arclein από το Vancouver του Καναδά, του TERRAFORMING TERRA αναφέρει: «Γιατί δεν ανακαλύφθηκαν πρωτύτερα; Μα τι νομίζεται; Φυσικά, οι ΗΠΑ τις ανακάλυψαν κατά την διάρκεια της κρίσεως της Κούβας στην δεκαετία του 60. Τα πυρηνικά υποβρύχια που περιπολούσαν στα βαθειά νερά του κόλπου τις συνάντησαν. Αμέσως απέκλεισαν το μέρος και άρχισαν να ψάχνουν για αντικείμενα, ώστε να μην πέσουν στα χέρια των Ρώσων. Ένα πληροφοριοδότης από τον στρατό που υπηρετούσε στο Montego Bay μου είπε ότι ακόμη δουλεύουν στην περιοχή και παίρνουν αντικείμενα και όργανα περιλαμβάνοντας και αυτά που ακόμη δουλεύουν από την δεκαετία του 60»! Τα ίδια υποστηρίζει ο δημοσιογράφος Luis Mariano Fernandez, ότι όντως είχε ανακαλυφθεί δεκαετίες πριν. Δώσε μια ματιά στιςΕλληνικές Πυραμίδες που τις έχουν παραπεταμένες !!!


Αρχαία Σύμβολα και Πικτογράμματα: Επίσης εκπληκτικό είναι ότι οι πάνω στις κατασκευές υπάρχουν αρχαία σύμβολα και πικτογράμματα! Φανταστείτε τι θα είχαμε μάθει. Ας είναι καλά ο Πλάτωνας για αυτά που ξέρουμε σήμερα. Ίσως αν έγραφε περισσότερα να διακινδύνευε μια ακόμη δίκη κεφαλών Ερμού, μοιραία αυτήν την φορά. Γιατί τότε θα μαθαίναμε για την Ελλάδα της Αιγηίδος και την τεχνολογία που διέθετε, (μαγνητικές καλύπτρες, τεχνολογία αντιύλης, ανώτερη από τα “Όπλα Κβαντικού Δυναμικού” κλπ) και ακόμη για πολλά άλλα. Μα είναι πέρα από οφθαλμοφανές πως ξαφνικά ¨ανακαλύπτουν” πυραμίδες δες …Ανακαλύφθηκαν οι πρώτες Ετρουσκικές Πυραμίδες και Αρχαίες Πυραμίδες Βρέθηκαν στην Ανταρκτικήόπως αξίζει να δεις και Τι συμβαίνει στον Άρη; Οι Αληθινές Ιστορίες
«Όταν άκουσε αυτά ο Σόλων, θαύμασε και παρακάλεσε τους ιερείς να του διηγηθούν ακριβώς και κατά σειρά για τους παλιούς του συμπολίτες.
Και ο ιερέας αποκρίθηκε: »Δεν έχω λόγο να αρνηθώ, ώ Σόλων, αλλά για χάρη σου και για χάρη της πόλης σου, θα μιλήσω και προ πάντων για χάρη της θεάς Αθηνάς, που έθρεψε και εκπαίδευσε και τη πόλη σας και τη δική μας, πρωτύτερα όμως τη δική σας, κατά χίλια έτη και αργότερα τη δική μας. Για την ίδρυση της πόλης μας, στα ιερά μας βιβλία, είναι γραμμένος ο αριθμός οκτώ χιλιάδες χρόνια. Αλλά για τους συμπολίτες σου, που υπήρξαν πριν από εννέα χιλιάδες χρόνια, θα σου φανερώσω με λίγα λόγια και τους νόμους τους και από τα έργα τους το μεγαλύτερο απ’ όλα.
Λένε οι γραφές μας ότι κάποτε η πόλη σας κατέστρεψε μια πολύ μεγάλη δύναμη, που είχε προσβάλει συγχρόνως ολόκληρη την Ευρώπη και την Ασία, ξεκινώντας απ’ έξω, από το Ατλαντικό πέλαγος. Γιατί τότε από το πέλαγος εκείνο μπορούσε κανείς να περάσει, γιατί υπήρχε νήσος μπροστά στο στόμιο, που σεις ονομάζετε »στήλες του Ηρακλέους». Και η νήσος αυτή ήταν μεγαλύτερη από τη Λιβύη μαζί και την Ασία και απ’ αυτή μπορούσε κανείς τότε να πάει στις άλλες νήσους και απ’ εκεί σε όλη την απέναντι ήπειρο, που είναι γύρω από κείνη τη θάλασσα, που είναι πραγματική θάλασσα. Γιατί το μέρος αυτό, που είναι μέσα από το στόμιο του πορθμού, φαίνεται μάλλον σαν λιμάνι με στενή είσοδο, ενώ εκείνη είναι πραγματικός ωκεανός. Και η στεριά που την περιβάλλει μπορεί πολύ σωστά να λέγεται ήπειρος.



Σ’ αυτή, λοιπόν, τη νήσο Ατλαντίδα, σχηματίστηκε μεγάλη και θαυμαστή δύναμη από βασιλιάδες, που εξουσίαζε όλη τη νήσο και πολλές άλλες νήσους και μέρη της ηπείρου. Και ακόμη εξουσίαζε από το μέρος της εσωτερικής θάλασσας στην Αφρική μέχρι την Αίγυπτο και στην Ευρώπη μέχρι την Τυρρηνία.
Όλη αυτή η δύναμη ενώθηκε και επιχείρησε κάποτε ορμητικά να υποδουλώσει και τη δική σας χώρα και τη δική μας και όλες όσες είναι δώθε από το στενό. Και τότε, ώ Σόλων, η δύναμη της πόλης σας, φάνηκε καθαρά σε όλους τους ανθρώπους. Γιατί, υπερέχουσα απ’ όλους στο θάρρος και σε όλες τις πολεμικές τέχνες, στην αρχή έχοντας την αρχηγία των Ελλήνων, έπειτα αναγκαστικά μονάχη, όταν οι άλλοι την εγκατέλειψαν, αφού έφτασε στον χειρότερο κίνδυνο, νίκησε τους επιδρομείς και σήκωσε τρόπαια, όσους δεν υποδουλώθηκαν ακόμη τους εμπόδισε να υποδουλωθούν και τους άλλους όλους, που κατοικούσαν δώθε από τις Ηράκλειες στήλες, γενναία, όλους τους ελευθέρωσε.» Ἕλληνες ἀεί παῖδες (Πλάτων, Τίμαιος)
Βρέθηκε η Ατλαντίδα, Γιγαντιαίες Σφίγγες και Πυραμίδες στο Τρίγωνο των Βερμούδων
Ίσως και να επισκιάζει την ανακάλυψη της Τροίας η ανακάλυψη της Ατλαντίδος. Δύο
τολμηροί επιστήμονες ο Paul Weinzweig και η Pauline Zalitzki, ισχυρίζονται ότι την βρήκαν. Ανακάλυψαν τα βυθισμένα ερείπια μιας αρχαίας πόλεως στις ακτές της Κούβας.

Στο μακρινό παρελθόν η περιοχή ήταν στεριά, αλλά τώρα μόνο το νησί της Κούβας στέκεται έξω από το νερό. Η αρχαία πόλη βρίσκεται 183 μέτρα κάτω από τον ωκεανό και η ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής τους Weinzweig και Zalitzki είναι πεπεισμένοι ότι είναι η Ατλαντίδα – η χαμένη πόλη για πάνω από 10.000 χρόνια.

Το σημείο που βρέθηκε περιλαμβάνει αρκετές σφίγγες και τουλάχιστον τέσσερις γιγάντιες πυραμίδες μαζί με άλλες κατασκευές. Βρίσκεται δε στα όρια του Τριγώνου των Βερμούδων.

 

Σφίγγες και Πυραμίδες ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ της Αιγύπτου: Οι πυραμίδες είναι μεγαλύτερες από την πυραμίδα του Χέοπος της Αιγύπτου!!! Ο arclein από το Vancouver του Καναδά, του TERRAFORMING TERRA αναφέρει: «Γιατί δεν ανακαλύφθηκαν πρωτύτερα; Μα τι νομίζεται; Φυσικά, οι ΗΠΑ τις ανακάλυψαν κατά την διάρκεια της κρίσεως της Κούβας στην δεκαετία του 60. Τα πυρηνικά υποβρύχια που περιπολούσαν στα βαθειά νερά του κόλπου τις συνάντησαν. Αμέσως απέκλεισαν το μέρος και άρχισαν να ψάχνουν για αντικείμενα, ώστε να μην πέσουν στα χέρια των Ρώσων. Ένα πληροφοριοδότης από τον στρατό που υπηρετούσε στο Montego Bay μου είπε ότι ακόμη δουλεύουν στην περιοχή και παίρνουν αντικείμενα και όργανα περιλαμβάνοντας και αυτά που ακόμη δουλεύουν από την δεκαετία του 60»! Τα ίδια υποστηρίζει ο δημοσιογράφος Luis Mariano Fernandez, ότι όντως είχε ανακαλυφθεί δεκαετίες πριν. Δώσε μια ματιά στιςΕλληνικές Πυραμίδες που τις έχουν παραπεταμένες !!!

Αρχαία Σύμβολα και Πικτογράμματα: Επίσης εκπληκτικό είναι ότι οι πάνω στις κατασκευές υπάρχουν αρχαία σύμβολα και πικτογράμματα! Φανταστείτε τι θα είχαμε μάθει. Ας είναι καλά ο Πλάτωνας για αυτά που ξέρουμε σήμερα. Ίσως αν έγραφε περισσότερα να διακινδύνευε μια ακόμη δίκη κεφαλών Ερμού, μοιραία αυτήν την φορά. Γιατί τότε θα μαθαίναμε για την Ελλάδα της Αιγηίδος και την τεχνολογία που διέθετε, (μαγνητικές καλύπτρες, τεχνολογία αντιύλης, ανώτερη από τα “Όπλα Κβαντικού Δυναμικού” κλπ) και ακόμη για πολλά άλλα. Μα είναι πέρα από οφθαλμοφανές πως ξαφνικά ¨ανακαλύπτουν” πυραμίδες δες …Ανακαλύφθηκαν οι πρώτες Ετρουσκικές Πυραμίδες και Αρχαίες Πυραμίδες Βρέθηκαν στην Ανταρκτικήόπως αξίζει να δεις και Τι συμβαίνει στον Άρη; Οι Αληθινές Ιστορίες

 
«Όταν άκουσε αυτά ο Σόλων, θαύμασε και παρακάλεσε τους ιερείς να του διηγηθούν ακριβώς και κατά σειρά για τους παλιούς του συμπολίτες.

Και ο ιερέας αποκρίθηκε: »Δεν έχω λόγο να αρνηθώ, ώ Σόλων, αλλά για χάρη σου και για χάρη της πόλης σου, θα μιλήσω και προ πάντων για χάρη της θεάς Αθηνάς, που έθρεψε και εκπαίδευσε και τη πόλη σας και τη δική μας, πρωτύτερα όμως τη δική σας, κατά χίλια έτη και αργότερα τη δική μας. Για την ίδρυση της πόλης μας, στα ιερά μας βιβλία, είναι γραμμένος ο αριθμός οκτώ χιλιάδες χρόνια. Αλλά για τους συμπολίτες σου, που υπήρξαν πριν από εννέα χιλιάδες χρόνια, θα σου φανερώσω με λίγα λόγια και τους νόμους τους και από τα έργα τους το μεγαλύτερο απ’ όλα.

Λένε οι γραφές μας ότι κάποτε η πόλη σας κατέστρεψε μια πολύ μεγάλη δύναμη, που είχε προσβάλει συγχρόνως ολόκληρη την Ευρώπη και την Ασία, ξεκινώντας απ’ έξω, από το Ατλαντικό πέλαγος. Γιατί τότε από το πέλαγος εκείνο μπορούσε κανείς να περάσει, γιατί υπήρχε νήσος μπροστά στο στόμιο, που σεις ονομάζετε »στήλες του Ηρακλέους». Και η νήσος αυτή ήταν μεγαλύτερη από τη Λιβύη μαζί και την Ασία και απ’ αυτή μπορούσε κανείς τότε να πάει στις άλλες νήσους και απ’ εκεί σε όλη την απέναντι ήπειρο, που είναι γύρω από κείνη τη θάλασσα, που είναι πραγματική θάλασσα. Γιατί το μέρος αυτό, που είναι μέσα από το στόμιο του πορθμού, φαίνεται μάλλον σαν λιμάνι με στενή είσοδο, ενώ εκείνη είναι πραγματικός ωκεανός. Και η στεριά που την περιβάλλει μπορεί πολύ σωστά να λέγεται ήπειρος.

 

Σ’ αυτή, λοιπόν, τη νήσο Ατλαντίδα, σχηματίστηκε μεγάλη και θαυμαστή δύναμη από βασιλιάδες, που εξουσίαζε όλη τη νήσο και πολλές άλλες νήσους και μέρη της ηπείρου. Και ακόμη εξουσίαζε από το μέρος της εσωτερικής θάλασσας στην Αφρική μέχρι την Αίγυπτο και στην Ευρώπη μέχρι την Τυρρηνία.

Όλη αυτή η δύναμη ενώθηκε και επιχείρησε κάποτε ορμητικά να υποδουλώσει και τη δική σας χώρα και τη δική μας και όλες όσες είναι δώθε από το στενό. Και τότε, ώ Σόλων, η δύναμη της πόλης σας, φάνηκε καθαρά σε όλους τους ανθρώπους. Γιατί, υπερέχουσα απ’ όλους στο θάρρος και σε όλες τις πολεμικές τέχνες, στην αρχή έχοντας την αρχηγία των Ελλήνων, έπειτα αναγκαστικά μονάχη, όταν οι άλλοι την εγκατέλειψαν, αφού έφτασε στον χειρότερο κίνδυνο, νίκησε τους επιδρομείς και σήκωσε τρόπαια, όσους δεν υποδουλώθηκαν ακόμη τους εμπόδισε να υποδουλωθούν και τους άλλους όλους, που κατοικούσαν δώθε από τις Ηράκλειες στήλες, γενναία, όλους τους ελευθέρωσε.» Ἕλληνες ἀεί παῖδες (Πλάτων, Τίμαιος)

















conspiracyfeeds
hellas-now.com

ΑΠΟΛΛΩΝ: Μεθοδος παραγωγης ηλεκτρισμου χωρις τη χρηση καυσιμων !!!

Η πατεντα αυτη ειναι Η εφευρεση των τελευταιων 2.500 ετων απο τοτε που ο ΘΑΛΗΣ ανακαλυψε τον ηλεκτρισμο.

Μεθοδος παραγωγης ηλεκτρικου ρευματος χωρις τη χρηση καυσιμων

Υλικα...


1) βεργα η συρμα κοκκινου χαλκου (αγωγιμου) για κατασκευη δαχτυλιδιων

2) ταλαντωτης (ελασμα χαλκου κατα προτιμηση, η βεργα χαλκου ... με προσθηκη ελατηριων ειτε απο κατω με μορφη μοχλου στη βαση ειτε κρεμαστα απο πανω στην ακρη ... που θα κανει τη δουλεια του ελασματος)

3) μαγνητικη σφαιρα - μπιλια

Μεθοδος

Ο ταλαντωτης εχει τη φυσικη ιδιοτητα της ταλαντωσης. Στοχος ειναι να ενισχυσουμε την ταλαντωση με τη βαρυτητα της μαγνητικης μπιλιας (στο σημειο που η βαρυτητα της μπιλιας υπερισχυει της αντιστασης του ταλαντωτη... καθοδος) και λογω της κατασκευης (τροχοδρομησης της μπιλιας) να επιτυχουμε την κυκλικη περιφορα (στο σημειο που ο ταλαντωτης μπορει να σπρωξει - σηκωση την μαγνητικη μπιλια εξουδετερωνοντας τη βαρητυτα της ... ανοδος)

Το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα θα γινη δυνατον οταν συντονιστη η ταλαντωση με την κυκλικη περιφορα της μπιλιας και της φυγοκεντρου δυναμης που αναπτυσει.

ο τροπος κινησης πολικοτητας της μαγνητικης σφαιρας - μπιλιας μπορει να επιτευχθει με προσθηκες που θα την καθοριζουν (πχ 2 προσθετες θηλυκες επαφες μονωτικου υλικου πανω στη μαγνητικη σφαιρα - μπιλια που θα εφαπτονται των χαλκινων δαχτυλιδιων κλπ, κλπ)

σχεδιο




τα σημεια καθοδου και ανοδου οπως και το μεγεθος των δαχτυλιδιων (αναμεσα στα οποια κινειται η μαγνητικη σφαιρα- μπιλια και ο ταλαντωτης) ειναι αναλογα με το μηκος του ταλαντωτη, τη δυναμη ταλαντωσης, ευαισθησια ταλαντωσης και το βαρος της μαγνητικης σφαιρας - μπιλιας.

ρευμα μπορουμε να παρουμε απ τα δαχτυλιδια και απο τη θηκη του ταλαντωτη.

Προσεχως το βιντεο της εφευρεσης σε λειτουργια ...

Αυτη ειναι η βασικη ιδεα και μορφη λειτουργιας της πατεντας ΑΠΟΛΛΩΝ

Το σχεδιο της εφευρεσης απορριφθηκε απ το επιτελειο του γραφειου ερευνας και καινοτομιας του Γ.Ε.Ν. κατα τη συναντηση που ειχαμε την 07/10/2011 στη σχολη Ναυτικων Δοκιμων Σ.Ν.Δ.

Πανω σε αυτη την πατεντα μπορει να γινουν διαφορες προσθηκες και να εσωματωθουν διαφορες συγχρονες τεχνολογιες για την καλυτερη αποτελεσματικοτητα.

Λογω της φυσικης δυναμικης απο την ταλαντωση η συσκευη μπορει να εχει απεριοριστο χρονο λειτουργιας (αναλογα με την ποιοτητα των υλικων και τις προσθηκες μονωσης) παραγοντας ρευμα και αποθηκευοντας το σε συμβατικες μπαταριες χωρις χρηση καυσιμων.

Ειναι μια ηπια μορφη παραγωγης ηλεκτρισμου προοριζομενο για οικειακη χρηση.

Διαβάστε περισσότερα:
teleiapavla
http://hellenicrevenge.blogspot.com
http://skotinoprosopo.blogspot.gr

Συμπυκνωμένη γνώση. Drink Life team DXN - υγεία και γανόδερμα

Τί έχουν βρεί στον Ζάκρο και τον Τσούτσουρο της Κρήτης και τα κρύβουν;Γιατί το μουσείο παραμένει κλειστό;

Το δεύτερο σημαντικότερο (κατ’εμέ Το Σημαντικότερο !) μουσείο της Ελλάδας είναι κλειστό από τον Νοέμβριο του 2006 λόγω εργασιών ανακαίνισης !!!

Μα τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι,.. σε τόσα χρόνια (6 τον αριθμό) θα σηκώναμε νέο πύργο του Άϊφελ στο Ηράκλειο της Κρήτης !!!

Βέβαια δεν μας λένε και τα άλλα,… οτι δηλαδή τα τελευταία χρόνια γίνανε τρομερές ανακαλύψεις σε περιοχές της Κρήτης όπως είναι ο Τσούτσουρας και ο Ζάκρος. Συγκεκριμμένα στον Ζάκρο ανακαλύφθηκε ανάκτορο διαστάσεων Κνωσσού και επίσης στο φαράγγι του Ζάκρου ανακαλύφθηκαν και άλλα πολύ περίεργα πράγματα μέσα σε σκαμμένους στα βράχια πανάρχαιους Μινωϊκούς ? τάφους !
Γιαυτό μάλιστα και το φαράγγι του Ζάκρου λέγεται από τους ντόπιους και φαράγγι των Νεκρών (βασιλέων και ποιών βασιλέων ??? !!!)
Εκεί λοιπόν (κατ’επίσημη δήλωση αρχαιολόγου στο μουσείο του Ηρακλείου) βρέθηκαν λίθινες σφραγίδες που απεικόνιζαν διάφορα “φανταστικά όντα αγνώστου προέλευσης και αναγνώρισης” !!!. Όταν μάλιστα αποφασίστηκε σε ποιά αίθουσα του μουσείου Ηρακλείου να τα τοποθετήσουν προς έκθεση στους επισκέπτες όλα αυτά τα περίεργα εκθέματα από τον Ζάκρο, τότε ξαφνικά όλο το μουσείο έκλεισε για λόγους ανακαίνισης !!! και έμεινε κλειστό από το 2006 μέχρι και σήμερα όπου και παραμένει κλειστό. Μάλιστα λειτουργεί μόνο μία προσωρινή μικρή αίθουσα με λίγα χαρακτηριστικά και αντιπροσωπευτικά εκθέματα, (δηλαδή αυτά μόνο που θέλουν να μας δείξουν)..

Τι συμβαίνει τελικά όμως, μήπως τα εκθέματα ήταν τόσο σημαντικά που θα προκαλούσαν και τελικά απλά τα έκρυψαν ?

Βέβαια μην περιμένετε να δείτε αυτά τα φανταστικά όντα του Ζάκρου γιατί αυτή τη στιγμή γίνεται το “ξεκαθάρισμα” όπως ενημερώνουν το κοινό στα πλαίσια της “ανακαίνισης” για να επιλέξουν ποιά εκθέματα τελικά θα δείξουν στο κοινό. Μήπως περιμένουν την έγκριση λογοκρισίας από τους “men in black” ? τι να πω,,

Πάντως ο αρχαιολογικός χώρος και το φαράγγι τουν Ζάκρου σφίζει κυριολεκτικά σήμερα από πεζοπόρους-αρχαιολόγους Αμερικανούς και Γάλλους. Το λέω όντως έχοντας δει αυτό ο ίδιος που βρέθηκα εκεί.
Κάνουν εκτενείς “πεζοπορίες” όπως μου είπανε μέσα στο φαράγι του Ζάκρου (ή το φαράγγι των νεκρών) για λόγους φυσιολατρικούς !
Μάλιστα στα πλαίσια της φυσιολατρίας παίρνουν μέτρα από τμήματα όπου έχουν βρεθεί ευρήματα, (πχ τάφοι και ανάκτορο Ζάκρου) και σχεδιάζουν εκτενώς όλη την περιοχή. Αμα λάχει κάνουν και καμιά λαθροανασκαφή μέσα στο φαράγγι των νεκρών αφού ουσιαστικά ο καθένας μπαίνει (όπως και εγώ) και κάνει ότι θέλει χωρίς κανένα έλεγχο !

Αλλά το ερώτημα παραμένει, γιατί κρύφτηκαν τα ευρήματα των φανταστικών όντων του Ζάκρου, γιατί το μουσείο Ηρακλείου κάνει ανακαίνιση για έξι χρόνια αλλά δεν ανακαινίζει το κτίριο αλλά τα εκθέματα !!! ??? επιλέγοντας ποιά είναι καλά και ποιά απαγορευτικά !!!
Και στην τελική όλοι αυτοί οι περιπλανώμενοι περιπατητητές αρχαιολόγοι τι ενδιαφέρον βρήκανε ξαφνικά στον Ζάκρο και τρέχουν απ’ολο τον κόσμο ?

Σημειώστε εδώ πως μέχρι και το National Geographic Society έκανε τηλεοπτικό ρεπορτάζ για την περιοχή μέ έναν αμερικανό αρχαιολόγο ο οποίος βρίσκει ευρήματα μέχρι και πάνω στις κορυφές του όρους Ζάκρου.

Και για λίγη "σάλτσα", ψάξτε και βρείτε τι δουλειά έχει το όρος Ζάκρος να υπάρχει με το ίδιο όνομα στο σημερινό Ιράν και γιατί στα πανάρχαια χρόνια πριν ακόμα και από τους Σουμέριους ήτανε λατρευτικό βουνό των Ακκάδων ή αλλιώς Ελαμίτες (Αρκάδες και Ελαδίτες).
Ψάξτε επίσης γιατί σε όλη την περιοχή του Ζάκρος στην Κρήτη έχουν ανακλυφθεί Μινωϊκά ιερά σε κορυφές όπου ονομάζονται “Ιερόν κορυφής”.
Παρόμοια στο Ζάκρος του Ιράν θεωρούνταν η κορυφή του από τους Ακκάδες-Ελαμίτες ως ιερόν !
Ψάξτε επίσης γιατί οι Σουμέριοι ανέφεραν στις γραφές τους πως οι Ακκάδες ή Ελαμίτες ήρθαν από την θάλασσα και ήταν άλλη φυλή ξένη προς την δική τους και πως αυτοί (οι Ελαμίτες) δίδαξαν στους Σουμέριους θρησκεία, αρχιτεκτονική, αγροκαλιέργεια, και πολιτειακή οργάνωση.

Επίσης ερευνήστε γιατί οι Σουμέριοι όταν αντιμετώπιζαν σε μάχη τους Ελαμίτες τους αποκαλούσαν “ερυθρόδερμους”. Συνδυάστε το αυτό με το κόκκινο χρώμα των Μινωιτών που θεωρούνταν ιερό και επίσης εξηγείστε μου γιατί όλη η περιοχή Ζάκρος στην Κρήτη έχει σε πολλά σημεία ένα έντονο κοκκινόχωμα το οποίο απλά το διαλύεις με νερό και γίνεται αμέσως βαφή κόκκινου χρώματος που με αυτό μπορείς να βάψεις (για λατρευτικούς ίσως λόγους) όλο το δέρμα σου κόκκινο !

Πολλά αναπάντητα ερωτήματα και τρομερές συμπτώσεις συμβαίνουν στο Ζάκρος της Κρήτης (εκ του Ζαγραίου Δία) που κατ’εμέ απλά είναι και άλλες αποδείξεις που έχω μαζέψει και που δείχνουν ποιά είναι η σχέση των Μινωιτών με τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο από αρχήας έως και σήμερα. !

Σας προκαλώ πάντως να κάνετε και εσείς την έρευνά σας.. ποιός ξέρει,.. ίσως του χρόνου σας συναντήσω στο Ζάκρος της Κρήτη να ψάχνετε γενικώς μέσα στο φαράγγι.. εγώ πάντως θα είμαι εκεί για “φυσιολατρικούς” λόγους και μόνο..
thesecretrealtruth
hellas-now.com

Ζέα: Τι είναι και γιατί απαγορεύτηκε;

Ζέα: Για τους περισσότερους Έλληνες η ζέα είναι μία άγνωστη τροφή. Όχι άδικα, θα έλεγε κανείς, αφού για πολλά χρόνια το δημητριακό είχε εξαφανιστεί από τη χώρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 30, ένας νόμος για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία απαγόρευσε όχι μόνο την καλλιέργεια της ζέας στο εσωτερικό της χώρας, αλλά ακόμη και το να αναφέρεται ως όρος στα λεξικά. Όπως ήταν λοιπόν αναμενόμενο με το πέρασμα των χρόνων, το δημητριακό ξεχάστηκε, ενώ οι μετέπειτα γενιές δεν έμαθαν καν την ύπαρξή του. Οι Έλληνες στερήθηκαν έτσι για πολλά χρόνια ένα πολύτιμο αγαθό, το οποίο βέβαια άλλες χώρες συνέχιζαν να καλλιεργούν και να απολαμβάνουν. Πολλές θεωρίες συνωμοσίας έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί γύρω από αυτή την εξαφάνιση. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι πως το δημητριακό τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει αργά και σταθερά να επανέρχεται στη χώρα, ενώ το μόνο που μένει είναι να εξοικειωθούμε μαζί του και να αρχίσουμε να το χρησιμοποιούμε.

Γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τόσο έξυπνοι; Η απάντηση για πολλούς είναι μια και στηρίζεται στις αρχές που έθεσε ο πατέρας της Ιατρικής ο Ιπποκράτης, που έλεγε «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και «φάρμακο σου είναι η τροφή σου».

Στηριζόμενη σε αυτές τις ρήσεις, η κ. Δήμητρα Τυλλιανάκη, χειρουργός οδοντίατρος, αν και ξεκίνησε από την κλασική ιατρική, στην πορεία ασχολήθηκε και με την ομοιοπαθητική αλλά και τη διεξοδική μελέτη των διατροφικών συνηθειών στις εποχές του Ιπποκράτη και του Πυθαγόρα.

Ο λόγος που το έκανε ήταν για να απαντήσει σε ένα ερώτημα που τη βασάνιζε έντονα. «Γιατί παρά την εξέλιξη της επιστήμης θερίζουν οι ασθένειες; Ο καρκίνος, τα καρδιοεγκεφαλικά και τα αυτοάνοσα νοσήματα;» Ψάχνοντας τις απαντήσεις άρχισε να αμφισβητεί τη θεραπεία μόνο με φάρμακα και στάθηκε στην ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου. Μάλιστα η ίδια αν και μαραθωνοδρόμος, διαπίστωσε ότι παρά τον υγιεινό τρόπο ζωής της, έκανε και λάθη, που δε γνώριζε.

Ένα από αυτά... κατανάλωνε ψωμί και μακαρόνια, κατανάλωνε δηλαδή σιτάρι. Και τί το «κακό» έχει το σιτάρι; Γλουτένη. Μια ουσία που βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Διότι δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.

«Πριν ασχοληθώ με τη μελέτη της Ιπποκράτειας διατροφής, νόμιζα ότι έκανα καλή διατροφή, αλλά δεν έκανα. Κατανάλωνα ψωμί και μακαρόνια. Όπως διαπίστωσα στη συνέχεια, στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν στάρι. Υπήρχε ένα δημητριακό το «Ζέα» το οποίο είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, «τροφή» του εγκεφάλου. Για αυτό και οι προγονοί μας ήταν έξυπνοι. Υπάρχει μεγάλη πιθανότατα αυτό να οφείλεται στο ότι δεν έτρωγαν στάρι που έχει γλουτένη, ουσία που συγκολλάει τις νευρικές απολήξεις και δεν αφήνει τον εγκέφαλο να σκεφτεί ελεύθερα και να δημιουργήσει.

Μια άλλη ουσία που έχει το συγκεκριμένο δημητριακό είναι το αμινοξύ Λυσίνη το οποίο ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει ελάχιστη γλουτένη».

Η κ. Τυλλιανάκη ζυμώνει το ψωμί της με Ζέα και φτιάχνει και τα μακαρόνια της από το ίδιο δημητριακό. Είναι σούπερ τροφή και δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα για να χορτάσει ο οργανισμός. Η καλλιέργεια του απαγορεύτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

«Καλλιεργούνταν στην Ελλάδα και απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά - άγνωστο γιατί. Το έχουν οι Γερμανοί και το εξάγουν. Είναι πανάκριβο κοστίζει 6,5 ευρώ το κιλό!»

Η ίδια συνιστά στους καταναλωτές να καταναλώνουν τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, διότι όλες οι βιταμίνες βρίσκονται στον φλοιό.

«Βγάζουν το φλοιό των τροφίμων και στη συνέχεια οι βιταμίνες γίνονται συμπληρώματα διατροφής».

Όσον αφορά στην κατανάλωση κρέατος αυτή ήταν ελάχιστη και μόνο όταν το άτομο ήταν υγιές. Όταν υπήρχε κάποια ασθένεια δεν καταναλωνόταν κρέας.

Τι είναι η Ζέα; Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων. Αναφέρεται και ως Ζειά, βρίζα, όλυρα, Emmer και ορισμένες φορές συγχέεται με το ασπροσίτι (γερμαν. Dinkel), ή τη Σίκαλη, ή ακόμα και με το καλαμπόκι, μια και η λέξη Zea (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου.

Η θρεπτική του αξία είναι αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης “ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται απο αυτό το δημητριακό. Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο ζητούμενο της “βελτίωσης” των σιτηρών.
Ζει (ζειαί (πληθυντικός του ζειά)) + δώρος (δώρον) [Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας/ Γεώργιος Δ. Μπαμπινιώτης, Αθήνα, Κέντρο Λεξικολογίας, 1998].
(Ζειά + δωρέομαι) δωρούμενος (δίδων, παράγων) ζειάς [Λεξικόν Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης/ Ιωάννου Δρ. Σταματάκου, Αθήνα, Βιβλιοπρομηθευτική, 1994].

Μετά απο μακρόχρονη λησμονιά, οι νεότεροι επιστήμονες το “ανακάλυψαν” ξανά και κυρίως μετά τις έρευνες του Άγγλου Allen. Η ζέα είναι δημητριακό που περιέχει 40% μαγνήσιο επιπλέον των άλλων δημητριακών. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά απο πολύωρη ποδηλασία. Είναι σημαντική οχι μόνο για τις ίνες και τα μέταλλα που περιέχει αλλά κυρίως για το μαγνήσιο που ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Αποκαλείται μαγνήτης της Ζωής. Το ποσοστό του αμινοξέος λυσίνη (Lycin) που περιέχει είναι το συστατικό των πρωτεϊνών που αυξάνει την πεπτικότητα τους, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.
Βοηθάει στην απορρόφηση θρεπτικών συστατικών (Ca, Mg κ.α.).
Καταστέλλει τις φλεγμονές που χρονίζουν στον οργανισμό και καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα.
Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει την ανάπτυξη και μετάσταση του καρκίνου).

Ο Γαληνός (γιατρός κατά τον 2ο αι. π.Χ.) αναφέρει την όλυρα ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός).

Η Ζέα εξαφανίστηκε “μυστηριωδώς” απο τη διατροφή μας. Το 1928 η καλλιέργειά της άρχισε να απαγορεύεται σταδιακά και μέχρι το 1932 καταργήθηκε τελείως στην Ελλάδα. Η λέξη Ζειά, Ζέα κτλ εξαφανίστηκε ακόμα και απο τα λεξικά. Η Ζέα υποβιβάστηκε σε ζωοτροφή. Οι λόγοι δεν είναι σαφείς. Το γιατί παραμένει αδιευκρίνιστο. Το σιτάρι είναι πιο ανταποδοτική καλλιέργεια, αλλά λιγότερο ωφέλιμο για τον οργανισμό. Ήταν η εισαγωγή των αλεύρων σίτου; Ήταν το οικονομικό συμφέρον ή κάτι πιο πολύπλοκο; Στα λεξικά (ελληνικά) ακόμα και σήμερα υπάρχει ως ζωοτροφή.

Αλλά ας το πάρουμε απο την αρχή.
Η ΖΕΑ ( Triticum dicoccum ) είναι ένα απο τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο.
Δείγματα του βρέθηκαν σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον Ελληνικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12000 έτη π.Χ.
Ήταν ένα απο τα πρώτα δημητριακά που “εξημέρωσε” ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας της Εύφορης Ημισελήνου (Fertile Crescent), δηλαδή της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ευφράτη και του Τίγρη ως τον Περσικό κόλπο. Δείγματα της εκμετάλλευσής του που χρονολογούνται 10.000 χρόνια πριν, έχουν βρεθεί και στην Βόρεια Αφρική.

Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα “πυροί τε ζειαί τ’ ήδ’ εύρυφανές κρί λευκόν”.
Δέσποζε μέχρι τις αρχές των ιστορικών χρόνων μεταξύ των δημητριακών. Με το πέρασμα του χρόνου επιλέχθηκαν πιο αποδοτικές και πιο εύκολες καλλιέργειες δημητριακών, όπως το σιτάρι και το ρύζι. Έτσι η καλλιέργεια της Ζέας είχε σχεδόν εξαφανισθεί...

Για χιλιάδες χρόνια παρέμενε το κυριότερο δημητριακό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Μετέπειτα αντικαταστάθηκε απο το Triticum turgidum (Durum) το οποίο πιθανά να δημιουργήθηκε απο το Triticum dicoccum με μετάλλαξη. Οι αγρότες προτίμησαν το νέο αυτό δημητριακό λόγω του ότι ο σπόρος αποχωριζόταν απο το φλοιό με μεγαλύτερη ευκολία. Το δημητριακό Triticum dicoccum ή αλλιώς Emmer ή aja όπως ονομάζεται στην Αφρική, έφτασε στην Αιθιοπία πριν απο 5.000 ή και περισσότερα χρόνια και έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας. Έχει επιζήσει επίσης σε μικρής κλίμακας παραγωγή και στην (πάλαι ποτέ) Γιουγκοσλαβία, Ινδία, Τουρκία, Γερμανία (Βαυαρία), Γαλλία και αλλού.

Αναφορά στην Παλαιά Διαθήκη: “31 Εκτυπήθησαν δέ το λινάριον και η κρίθη διότι η κρίθη ήτο σταχυωμένη, και το λινάριον καλαμωμένον 32 ο σίτος όμως και η ζέα δεν εκτυπήθησαν, διότι ήσαν όψιμα”. [Έξοδος 9: 31, 32].

Απο βρίζα (όλυρα στο αρχαίο κείμενο) παρασκευαζόταν ψωμί, σε μέρες πείνας, καθώς ήταν είδος σιτηρού δεύτερης σειράς. Αυτό συνέβη κατά την έβδομη πληγή της Αιγύπτου. [Ησαΐας 28:25] Χρησίμευε και ως τροφή των αλόγων, όταν ακόμα δεν είχε ωριμάσει.

Μπορεί την ζέα να την χρησιμοποιούσαν ως τροφή για τα άλογα, αλλά για τους Ρωμαίους ήταν τροφή εκστρατείας. Κατά την Ομηρική εποχή πιθανολογείται ότι η Ζέα χρησιμοποιείτο ως ζωοτροφή. Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά απο ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο Θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα απο την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό απο τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται και απο τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους.

madata

hellas-now.com