Όσο πλησιάζουμε στην αναδιάρθρωση του χρέους, με ελεγχόμενη πτώχευση, κούρεμα ομολόγων, επιμήκυνση και όποιο άλλο σενάριο εξυφαίνονται ξένοι και κυβέρνηση τόσο αποδεικνύεται η αδιέξοδη πολιτική του τελευταίου έτους. Όλα αυτά τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση αποδείχθηκαν περιττά διότι η κατάληξη είναι ίδια. Απλά φτώχυνε περισσότερο ο ελληνικός λαός για να φτάσουμε και πάλι στην πτώχευση και της χώρας.
Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό ολοένα και δυναμώνουν οι φωνές όσων λένε εδώ και μήνες ότι η κυβέρνηση έχασε την ευκαιρία να διαπραγματευτεί δυναμικά και χωρίς φόβο το χρέος της χώρας. Έχασε την ευκαιρία να πάει σε μνημόνιο τον Μάιο αλλά με όρους πολύ καλύτερους για το λαό απ’ αυτούς που εφαρμόζονται σήμερα. «Μα είμαστε με την πλάτη στον τοίχο, με απίστευτα χρέη και με τεράστιο έλλειμμα, πώς θα βάζαμε εμείς τους όρους;» θα αναρωτιόνταν κάθε σοβαρός παρατηρητής. Η απάντηση είναι απλή και η αντιμετώπιση του προβλήματος επίσης απλή, αλλά θέλει κότσια που η κυβέρνηση δεν διαθέτει.
Η Ελλάδα είναι γεμάτη ομόλογα που λήγουν κάθε χρόνο και την κρίσιμη τριετία 2013-2015 θα πρέπει να βρει πάνω από 70 δις για να εξοφλήσει όσους έχουν στα χέρια τους αυτά τα ομόλογα. Ποιοι είναι αυτοί που έχουν αγοράσει ομόλογα; Μα στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι οι ευρωπαϊκές τράπεζες, η ΕΚΤ και οι ελληνικές τράπεζες. Μ’ αυτές λοιπόν θα μπορούσε να διαπραγματευτεί η κυβέρνηση αλλά φοβήθηκε, όπως όλα δείχνουν, μη χάσουν οι τραπεζίτες την κότα με τα χρυσά αυγά που λέγεται Ελλάδα.
Το είπε και ο Αντώνης Σαμαράς την Πέμπτη στην Βουλή: Η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύθηκε τίποτε όταν υπέγραψε το Μνημόνιο. Ενώ μπορούσε – και ακόμα μπορεί – να διαπραγματευθεί τους όρους του Μνημονίου πολύ πιο αποφασιστικά. Διότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι «φορτωμένες» ελληνικά ομόλογα και δεν αντέχουν μια χρεοκοπία της Ελλάδας. Θα τολμούσαν τότε να χρεοκοπήσουν την Ελλάδα;
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, δηλώσει στάση πληρωμών και αδυναμία εξόφλησης των ομολόγων που έχει εκδώσει όλα αυτά τα χρόνια, τότε θα προκαλέσει τέτοια κρίση στην Ευρώπη που δεν θα έχει προηγούμενο. Η Γερμανία και η Γαλλία, μέσω των τραπεζών τους, έχουν στα χέρια τους μεγάλο μέρος του χρέους της Ελλάδας και αν αυτή χρεοκοπήσει τότε θα χτυπήσουν κόκκινο οι ισολογισμοί.
Φανταστείτε μια χώρα να καταρρέει και οι δανειστές της να τρέμουν ότι θα χάσουν απίστευτα δισεκατομμύρια ευρώ.Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα όπου πολλές τράπεζες έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και φοβούνται μην καταρρεύσουν σε περίπτωση χρεοκοπίας ή κουρέματος.
Ολοι αυτοί λοιπόν είναι τα μεγάλα αφεντικά του ελληνικού χρέους και όπως φαίνεται όλοι αυτοί επέβαλαν το Μνημόνιο ώστε και να μη χάσουν τα δανεικά τους και να έχουν μια χώρα σε ομηρία. Οι τραπεζίτες κατάφεραν να δημιουργήσουν τους μηχανισμούς στήριξης και να δώσουν νέα δάνεια στην Ελλάδα διότι μια κατάρρευσή της δεν τους συμφέρει καθόλου.
Και η ελληνική κυβέρνηση, σκοπίμως και με πλήρη συνείδηση του τι έκανε, προχώρησε στο Μνημόνιο κι ότι αυτό έφερε. Προκειμένου να μη θιγούν οι τσέπες των τραπεζιτών είπαν να βάλουν χέρι στις τσέπες των μισθωτών. Ετσι γράφτηκε η ιστορία και δυστυχώς έτσι πάει να ξαναγραφτεί. Να πάρει η Ελλάδα το 2013 άλλο ένα δάνειο, να πληρώνει τους τραπεζίτες που έχουν τα ομόλογα που λήγουν και η χώρα να είναι σε διαρκές αδιέξοδο.
Η κυβέρνηση απώλεσε τη δυνατότητα που είχε να κάνει το μειονέκτημά της πλεονέκτημα. Άφησε να περάσει ο καιρός για να φτάσει εκεί που από την αρχή έβλεπε ότι πάει, δηλαδή στην ελεγχόμενη χρεοκοπία. Ακόμη και το σχέδιο Παπαδήμου για αναδιαπραγμάτευση χωρίς να γίνει κούρεμα των ομολόγων εξυπηρετεί τους τραπεζίτες. Και πως αλλιώς θα γινόταν άλλωστε αφού ο Παπαδήμος με τον Προβόπουλο και τον Παπακωνσταντίνου είναι όργανα των αγορών και των τραπεζών;
This entry was posted in Πρώτη Σελίδα. Bookmark the permalink.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου